زندگی ، باید از پیری شروع بشه ...
وقتی پیری ..درد می کشی ، نحیفی ....دوستاتو می بینی ، اونا هم نحیفن
اما هر روز جوون تر میشی ، و چیزی هست که انتظارشو بکشی
کونتو نمیتونی بشوری ... اما امید داری..
بعد میشه بیست سالت ، نوزده سالت ...دوازده سالت ...ده سالت
اونوقت ، هر روزی ، واقعا یه روز دیگه است ، یه رنگ دیگه است . دیروز نیست ، معجزه است
آخرش ، میشی یه بچه ، که نمیدونه عمرش داره سر میرسه
و همینطور که داری شیرت رو میمکی ، میمیری
زندگی رو ، باید از پیری شروع کرد